Zgodnie z nowymi planami rządu niemieckiego energia wodoru będzie odgrywać rolę we wszystkich ważnych dziedzinach w przyszłości. Nowa strategia przedstawia plan działania, aby zapewnić budowę rynku do 2030 r.
Poprzedni rząd niemiecki przedstawił już pierwszą wersję krajowej strategii energii wodorowej w 2020 r. Rząd świetlnego ma teraz nadzieję przyspieszyć promocję budowy krajowej sieci energii wodorowej i zapewnić, że w przyszłości uzyskano wystarczającą energię wodoru w przyszłości pod warunkiem suplementacji importu. Zdolność elektrolizy do wytwarzania wodoru wzrośnie z 5 GW do co najmniej 10 GW do 2030 r.
Ponieważ Niemcy są dalekie od możliwości wytworzenia wystarczającej ilości wodoru, realizowana zostanie dalsza strategia importu i magazynowania. Pierwsza wersja krajowej strategii stwierdza, że do 2027 r. I 2028 r. Należy utworzyć początkową sieć ponad 1800 kilometrów zmodernizowanych i nowo zbudowanych potoków wodorowych.
Linie będą częściowo wspierane przez projekty ważnego programu wspólnego interesu europejskiego (IPCEI) i osadzone w transeuropejskiej sieci wodorowej do 4500 km. Wszystkie główne centra generacji, importu i magazynu powinny być połączone z odpowiednimi klientami do 2030 r., A wodór i jego instrumenty pochodne będą stosowane w szczególności w zastosowaniach przemysłowych, ciężkich pojazdach użytkowych i coraz częściej w lotnictwie i wysyłce.
Aby zapewnić, że wodór może być transportowany na duże odległości, 12 głównych operatorów rurociągów w Niemczech wprowadziło również planowany plan „National Wodorogen Energy Sieć” 12 lipca. „Naszym celem jest modernizacja jak najwięcej, a nie budowanie nowego”, powiedziała Barbara Fischer, prezes operatorki niemieckiego systemu transmisyjnego FNB. W przyszłości ponad połowa rurociągów do transportu wodoru zostanie przekształcona z obecnych rurociągów gazu ziemnego.
Według obecnych planów sieć będzie zawierać rurociągi o łącznej długości 11 200 kilometrów i ma się uruchomić w 2032 r. FNB szacuje, że koszt wyniesie miliardy euro. Niemieckie federalne Ministerstwo Spraw Gospodarczych wykorzystuje termin „autostrada wodorowa” do opisania planowanej sieci rurociągów. Niemieckie federalne Ministerstwo Energii powiedział: „Sieć rdzenia energii wodorowej obejmie obecnie znane duże regiony zużycia wodoru i produkcji w Niemczech, łącząc w ten sposób centralne lokalizacje, takie jak duże centra przemysłowe, urządzenia magazynowe, elektrownie i korytarze importowe”.
W jeszcze nie utalentowanej drugiej fazie, z której w przyszłości rozgałę się coraz więcej lokalnych sieci dystrybucji, do końca tego roku zostanie uwzględniony kompleksowy plan rozwoju sieci wodorowej.
Ponieważ sieć wodoru jest w dużej mierze wypełniona importem, rząd niemiecki jest już w rozmowach z kilkoma dużymi zagranicznymi dostawcami wodoru. Duże ilości wodoru prawdopodobnie będą transportowane przez rurociągi w Norwegii i Holandii. Green Energy Hub Wilhelmshaven już buduje duże projekty infrastrukturalne do transportu pochodnych wodoru, takich jak amoniak przez statek.
Eksperci są sceptyczni, że będzie wystarczająca ilość wodoru do wielu zastosowań. Jednak w branży operatorów rurociągów istnieje optymizm: po wprowadzeniu infrastruktury przyciągnie również producentów.
Czas po: 14-2023 lipca
